„The 100” to wspaniały, zapierający dech w piersiach serial, który odkryłam stosunkowo niedawno i który pochłonął mnie swoją fabułą w całości. Produkcja będąca adaptacją książek Kass Morgan jest według mnie fenomenem. Zanim jednak przejdę do recenzji serialu, chcę zaznaczyć, że nie zapoznałam się jeszcze z książkowym pierwowzorem. Co za tym idzie, nie będę w stanie stwierdzić, czy producenci oddali sens i zamysł autorki, czy też odbiegli całkowicie od tego, co chciała nam przekazać. Niemniej jednak pragnę przekazać, że ja oceniam ten serial na szóstkę z plusem.

Akcja serialu toczy się ponad dziewięćdziesiąt lat po tym jak na Ziemi wybuchła woja nuklearna, która w mgnieniu oka zniszczyła całą ludzkość ją zamieszkującą. W tym czasie w przestworzach znajdowały się stacje kosmiczne, które po katastrofie połączyły się w tzw. Arkę . Panowało tam surowe prawo, według którego każdy przestępca ponosił karę śmierci, wyjątek stanowili ci, którzy nie ukończyli jeszcze 18 lat. Niepełnoletni trafiali do więzienia. 

Na Arce z pozoru żyje się dobrze. Panuje tam ład i porządek. Każdy zna swoje miejsce, władze sprawuje kanclerz Thelonious Jaha. Jednak to tylko pozory. Po 97 latach życia w kosmosie na  Arce zaczyna brakować zasobów. Władza postanawia znaleźć sposób na to aby jak najdłużej podtrzymać  stację przy życiu. Nie podając prawdziwych powodów wysyła więc na Ziemię setkę młodocianych przestępców, aby ci sprawdzili czy na Ziemi można już żyć. W tym momencie zaczyna się wielka przygoda.

Ogromną zaletą serialu są charakterystyczni bohaterowie. Główną postacią serialu jest nastoletnia Clarke, córka jednej z najważniejszych osób na Arce. Po przylocie na Ziemię próbuje za wszelką cenę skontaktować się z domem, aby pokazać, że na Ziemi można żyć. Zna ona bowiem pewną prawdę, która jest znana tylko niewielu.  Bohaterka ma wiele wcieleń. Z odcinka na odcinek rozwija się, zmienia, pokazuje się z coraz to innej strony. Aktorka, która wciela się w postać  Clark – Eliza Tylor – poradziła sobie bardzo dobrze, jednak jestem skłonna stwierdzić, iż pomimo roli pierwszoplanowej, kreacja ta jest lekko przyćmiona przez postacie drugoplanowe. Rodzeństwo Octavia (Marie Avgeropoulos) i Bellamy Blake (Bob Morley) czy przyjaciele Jasper (Devon Bostick) i Monty (Chritopher Larkin) to bohaterowie, którzy są tak barwni i charakterystyczni , że na długo po seansie ma się je nadal przed oczami.  Osobiście urzekła mnie postać Octavii Blake, która jest tak wspaniała i barwna, że nie sposób jest przejść obok niej obojętnie. Ale ja chyba mam słabość do zbuntowanych, niepokornych postaci…

"The 100" to nie kolejna papka dla mas czy standardowy film dla młodzieży. Nie ma tu trójkątów miłosnych czy intryg. To produkcja przedstawiająca los nastolatków, którzy dokonują trudnych wyborów, po to aby przeżyć.  Nie ma tutaj czasu na słabość. Zabijesz albo zostaniesz zabity – to motto, którym kierują się bohaterowie od samego początku. Są zbuntowani i pewni tego, że chcą przeżyć. Przecież na Ziemi są w końcu wolni.

Ważnym elementem jest to, na jak wiele przeszkód  natrafiają bohaterowie i ile trudnych wyborów muszą dokonać aby przeżyć. Jak się okazuje zostają wrzuceni w środek wojny, w której są intruzami. Stają się celem Ziemian. Jak się później okazuje nie tylko ludzie Ziemi są ich wrogami. Twórcy postanowili wykorzystać także naturę, by uprzykrzyć życie Ludziom z nieba. Muszą stawiać czoła zmutowanym zwierzętom czy toksycznej mgle. 

Serial, poza wybitną moim zdaniem fabułą, może się również pochwalić efektami specjalnymi. Sceny walk, sceny zjawisk nadprzyrodzonych są na bardzo wysokim poziomie.  Nie dziwi więc fakt, że został on nominowany do nagrody Emmy.

Reasumując, zachęcam bardzo gorąco do zapoznania się z tym niesamowitym serialem, jednym z najlepszych seriali science fiction ostatnich lat! Dzięki swojemu niesamowitemu klimatowi, napięciu i tym jak bardzo widz może utożsamiać się z bohaterami, trafił na moją listę najlepszych produkcji.  To fenomen, który chwyta za serce bez względu na to w jakim wieku jest widz.